Οι ταινίες της εβδομάδας (19/04/2018 – 25/04/2018)

Μεγάλη η ποσότητα μικρή η ποιότητα! Έτσι μόνο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και τούτη η κινηματογραφική εβδομάδα, με τις εταιρίες διανομής – και εν αναμονή της μεγάλης πρεμιέρας των “Εκδικητών” (26/4) – να αδειάζουν τα ράφια τους (με μια ταινία να έχει διανομή απο το 2017 και άλλες δυο να έχουν κυκλοφορήσει ηδη σε bluray/dvd) με τούς θεατές (για άλλη μια φορά) πλέον να τα έχουν χαμένα.

Στα δικά μας λοιπόν και σε μια μέτρια εβδομάδα, μια απο τις ταινίες που ξεχωρίζει έιναι η νεα stop motion ταινία του πάντα ξεχωριστού Wes Anderson ο οποίος μετά τις “αλεπούδες του”, επιστρατεύει μια στρατιά από αξιολάτρευτα σκυλιά, στο Isle of Dogs, μια ταινία που μιλά για τη φιλία, την οικολογία και την αγάπη για τα ζώα. Η δεύτερη ταινία που ξεχωρίσαμε είναι η νεα ταινία της Chloé Zhao, με τον τίτλο The Rider, ενα αμερικανικό δράμα βραβευμένο με την Χρυσή Αθηνά Καλύτερης Ταινίας στις περσινές Νύχτες Πρεμιέρας.

Παρακάτω συναντάμε την Thelma, το μεταφυσικό θρίλερ του Joachim Trier, το βρετανικό παραψυχολογικό θρίλερ Ghost Stories και το sequel Amityville: The Awakening με το διασημότερο στοιχειωμένο σπίτι να επιστρέφει.

O Christopher Plummer “ξαναχτυπά” μετά το All the Money in the World, με άλλη μια εξαιρετική ερμηνεία στο πολεμικό δράμα The Exeption, ενω ο Philippe Lioret του Welcome (2009), επιστρέφει με το δράμα και υποψήφιο για δύο Σεζάρ ερμηνείας Le fils de Jean / A Kid.

Η εβδομάδα αυτή έχει και ελληνικό ενδιαφέρον, με το νεο-νουάρ του Αλέξανδρου Σιπσίδη, με τον τίτλο Μπλέ Βασίλισσα όπου μια ληστεία γίνεται η αφετηρία για μια ανατρεπτική ιστορία με διαφορετικές εκδοχές, ενω η Δάφνη Πατακιά εξαργυρώνει τη φήμη της ως το νέο ταλέντο του γαλλικού σινεμά, με την συμμετοχή της στο Djam του Tony Gatlif.

Κλείνουμε το κινηματογραφικό οδοιπορικό, αυτής της εβδομάδας, με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Κωστής Παπαγιώργης: Ο Πιο Γλυκός Μισάνθρωπος, για έναν ξεχωριστό διανοούμενο και συγγραφέα, το ντοκιμαντέρ της Ευαγγελίας Κρανιώτη («Exotica, Erotica, etc») Obscuro Barroco, μια εξερεύνηση στις έννοιες της εθνικής ταυτότητας και του φύλου με οδηγό την τραβεστί πρωταγωνίστρια Λουάνα Μουνίζ και φόντο το πολύχρωμο καρναβάλι του Ρίο ντε Τζανέιρο και το ντοκιμαντέρ του Γερμανού Βόλφγκανγκ Ρέινκε για την ελληνική πραγματικότητα με τον τίτλο Krisis.

 

Ας δούμε όμως αναλυτικά τις νέες ταινίες της εβδομάδας:

 

Isle of Dogs

Λίγα λόγια για την ταινία: Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Ατάρι Κομπαγιάσι, ενός 12χρονου προστατευόμενου του διεφθαρμένου Δημάρχου Κομπαγιάσι. Όταν, με Προεδρικό Διάταγμα, αποφασίζεται να μεταφερθούν όλοι οι σκύλοι της πόλης Μεγκασάκι σε μία αχανή χωματερή, ονόματι Νησί των Σκουπιδιών, ο Ατάρι ξεκινά μόνος του την αναζήτηση του σκύλου-σωματοφύλακά του, Σποτς. Εκεί, με τη βοήθεια μίας αγέλης ημίαιμων φίλων, αρχίζει ένα επικό ταξίδι που θα καθορίσει την τύχη και το μέλλον ολόκληρης της Νομαρχίας.

Άποψη: Ο Wes Anderson μετά την πρώτη του stop motion ταινία Fantastic Mr. Fox (2009), επιστρέφει με μια θαυμάσια περιπέτεια που μιλά για τη φιλία, την οικολογία, την αγάπη για τα ζώα, την τεχνολογία και την εξουσία, με φόντο την Ιαπωνία και το σινεμά του Κουροσάβα, και με τις φωνές μερικών εκ των κορυφαίων και πιο αγαπημένων ηθοποιών του σύγχρονου σινεμά: Bryan Cranston, Edward Norton, Bill Murray, Scarlett Johansson, Tilda Swinton, Bob Balaban, Greta Gerwig και… Yoko Ono.

Μπορεί επιφανειακά το Isle of Dogs να είναι μια τυπική ιστορία: “αγόρι ψάχνει το σκυλάκι του”, βαθειά όμως όμως υπάρχει ενα βαρύ κοινωνικοπολιτικό ρεύμα. Μεταξύ των ιδεών που διερευνώνται είναι η διαφθορά των εκλεγμένων αξιωματούχων, η συγκάλυψη των σκανδάλων και η κακομεταχείριση των των περιθωριακών και εκτοπισμένων αυτού του κόσμου, καθώς χαρακτηρίζονται με κάποιο τρόπο ως “διαφορετικοί”. Η ύπαρξη ζώων ως ηγετικών χαρακτήρων επιτρέπει την ύπαρξη τέτοιων θεμάτων χωρίς, όμως, φαινομενικά να γίνονται διδακτικά. Το Isle of Dogs είναι θεματικά ουσιαστικό και οπτικά εξαιρετικό, σίγουρα η πιο ολοκληρωμένη ταινία του Anderson, σίγουρα μια διαφορετική προσέγγιση απο το Mr. Fox, δεν είναι ακριβώς για παιδιά, αλλά σίγουρα σχεδόν όλοι θα βρουν κάτι για να αγαπήσουν σε αυτή την ταινία.

3.5/5

 

 

The Rider

Λίγα λόγια για την ταινία: Άλλοτε ανερχόμενο αστέρι στις αρένες του ροντέο, ο νεαρός καβαλάρης Μπράντι βρίσκεται αντιμέτωπος με τη ματαίωση όταν ένας σοβαρότατος τραυματισμός τον υποχρεώνει να μείνει μακριά από αυτό που αγαπά. Ελλείψει εναλλακτικών ή επιθυμίας να ακολουθήσει διαφορετικό μονοπάτι από αυτό του καουμπόι, ο Μπράντι καλείται να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του.

Άποψη: Βραβείο στο Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών του περυσινού Φεστιβάλ Καννών για ένα συναισθηματικά γενναιόδωρο δράμα το οποίο υπογράφει μία από τις ταχύτατα ανερχόμενες σκηνοθετικές φωνές της Αμερικής. Η Chloé Zhao, δύο χρόνια μετά τα βραβευμένα «Τραγούδια που μου Έμαθαν τα Αδέρφια μου», υπογράφει ένα αναπάντεχα ώριμο φιλμ για τον δομικό ρόλο της επιθυμίας στη διαμόρφωση της ταυτότητάς μας. Πιο πολύ δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ (παρά ταινία) με πολλά αυθεντικά footage της εκπαίδευσης του Brady με τα άλογα, η Zhao αξιοποιεί πλήρως το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα της Βόρειας Ντακότα, μαγνητοσκοπώντας τα σπίτια των ανθρώπων και τις πραγματικές τοποθεσίες, ενω παράλληλα με τον φακό της συλλαμβάνει στιγμές με έναν οργανικό αλλά και κινηματογραφικό τρόπο, προκειμένου να ενσωματώσει περαιτέρω την αληθινή πραγματικότητα στην αφήγηση. Μέσα από το ταξίδι του Brady, τόσο στην οθόνη όσο και εκτός οθόνης, προσπαθεί να εξερευνήσει την κουλτούρα της αρρενωπότητας με μια πιο εκλεπτυσμένη εκδοχή του κλασικού αμερικανού cowboy, ενω παράλληλα προσφέρει ένα αυθεντικό πορτρέτο της σκληρής, ειλικρινής και όμορφης αμερικανικής ψυχής.

3.5/5

 

 

The Exception

Λίγα λόγια για την ταινία: Ένας Γερμανός στρατιώτης αναλαμβάνει να ερευνήσει τον Γερμανό εξόριστο μονάρχη Κάιζερ που πια ζει σε μια απομονωμένη έπαυλη στην Ολλανδία. Κατά τη διάρκεια την έρευνάς του αναπτύσσει μια παθιασμένη σχέση με μια καμαριέρα του Κάιζερ, η οποία κρατά κρυφή την εβραϊκή καταγωγή της, και σύντομα καλείται να επιλέξει ανάμεσα στην πατρίδα και την καρδιά του.

Άποψη: Ο David Leveaux βασίζεται στο βιβλίο του Alan Judd  “The Kaiser’s last kiss“, και φτιάχνει μια μυθοπλαστική και σύντομη περιγραφή του τελευταίου χρόνου της ζωής του Κάιζερ Γουλιέλμου Β΄, ο οποίος στην αρχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ζούσε εξόριστος σε μια έπαυλη στην Ολλανδία. Με φόντο την εισβολή των Γερμανών στην Ολλανδία το 1940, το The Exeption είναι ένα τεταμένο ρομαντικό και πολεμικό θρίλερ που αποτελείται απο ισόποσες δόσεις αγωνίας, έρωτα και κατασκοπείας, με το αποτέλεσμα -παρά τις όποιες σεναριακές ευκολίες- να κρίνεται ικανοποιητικό με σημαντικό άξονα την εξαιρετική ερμηνεία του Christopher Plummer.

2.5/5

 

 

Thelma

Λίγα λόγια για την ταινία: Η Θέλμα είναι μια ντροπαλή νεαρή κοπέλα, η οποία αφήνει πίσω της τους θρησκόληπτους γονείς της σε μια μικρή πόλη της δυτικής ακτής στη Νορβηγία, προκειμένου να σπουδάσει σε ένα πανεπιστήμιο του Όσλο. Μια μέρα κι ενώ βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου για να διαβάσει, κυριεύεται από μια έντονη και αναπάντεχη κρίση, η οποία μοιάζει με εκείνες της επιληψίας. Το ίδιο αναπάντεχη είναι για τη Θέλμα η έλξη που νιώθει για την Άνγια, μια πανέμορφη συμφοιτήτριά της, η οποία δείχνει να ανταποκρίνεται στην μαγνητική παρουσία της μοναχικής, παράξενης επαρχιώτισσας. Καθώς κυλάει η ακαδημαϊκή χρονιά, η Θέλμα κυριεύεται ολοένα και περισσότερο από τα έντονα αισθήματά της για την Άνγια. Αισθήματα που δεν τολμά να τα παραδεχτεί ακόμα και στον ίδιο της τον εαυτό! Στο ίδιο χρονικό διάστημα, όμως, βιώνει ολοένα και συχνότερες και πιο έντονες κρίσεις. Καθώς καθίσταται ξεκάθαρο ότι αυτές οι κρίσεις αποτελούν απλώς ένα σύμπτωμα ανεξήγητων, ενδεχομένως και επικίνδυνων, υπερφυσικών ικανοτήτων, η Θέλμα καλείται να αντιμετωπίσει τραγικά μυστικά του παρελθόντος της αλλά και τις τρομακτικές επιπτώσεις των δυνάμεών της.

Άποψη: Επιστρέφοντας σε γνώριμα εδάφη, μετά το πρώτο του αγγλόφωνο εγχείρημα («Louder Than Bombs»), ο Νορβηγός σκηνοθέτης Joachim Trier υπογράφει το πλέον τολμηρό πόνημα μιας φιλμογραφίας που έχει ήδη καταφέρει να προσελκύσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον με ταινίες όπως τις πολυβραβευμένες: «Όσλο, 31 Αυγούστου» και «Reprise». Στη Thelma, η Carrie του Ντε Πάλμα συναντά τις Μέρες Οργής του Ντράγερ και η λογική αντιπαλεύει με το υπερφυσικό στοιχείο, σε μια σύγκρουση που παραδίδει τους ήρωες σε μια αχανή, γκρίζα ζώνη κινήτρων και συναισθημάτων. Ο Trier έχει ένα μεγάλο ταλέντο για να κάνει τη μοναξιά σπλαχνική και ορατή, για να δείξει πόσο πόνος μπορεί να κάνει τον κόσμο να εξαφανιστεί, με την ταινία να αντλεί από το γνωστό θηλυκό naïf και να συνεργάζεται με μερικές ευρέως αναγνωρίσιμες αφηγηματικές ιδέες, τις οποίες όμως ολοκληρώνει άκομψα και βεβιασμένα σε αυτό το ψυχολογικό πορτρέτο που επιχειρεί να φιλοτεχνήσει. Πρόκειται για μια ιστορία της σημερινής εποχής που έχει ρίζες στην παράδοση της ευρωπαϊκής τέχνης, αλλά φλερτάρει βαριά με το είδος τρόμου. Είναι επίσης ένα ρομαντικό, ψυχολογικό θρίλερ, μια ιστορία απελευθέρωσης, η οποία παίζει παράλληλα με τη γυναικεία γοτθική, ανατριχιάζοντας με τις επιθυμίες και τους φόβους, με το άγχος και την καχυποψία στις οποίες οι γυναίκες είναι ταυτόχρονα θύματα και παράγοντες αλλαγής.

3/5

 

 

Ghost Stories

Λίγα λόγια για την ταινία: Ο καθηγητής Φίλιπ Γκούντμαν είναι ένας σκεπτικιστής ψυχολόγος του οποίου ο ορθολογισμός δοκιμάζεται όταν πέφτει στα χέρια του ένας ξεχασμένος φάκελος που περιέχει τρεις τρομακτικές ιστορίες φαντασμάτων. Επηρεασμένος από αυτά που διάβασε ξεκινάει μία έρευνα ώστε να δώσει λογικές εξηγήσεις σε αυτά τα γεγονότα.

Άποψη: Μεταφορά ενός επιτυχημένου βρετανικού θεατρικού, οι “Ιστορίες φαντασμάτων” αγαπούν τις old-school ταινίες τρόμου, και τις τιμούν στο έπακρο συνδέοντας τρεις διαφορετικές ιστορίες στοιχειών και πνευμάτων. Ατμοσφαιρικό και, ευτυχώς, βρετανικό, διαθέτει πολύ καλή ατμόσφαιρα και μερικά έξυπνα (αλλά επαναλαμβανόμενα) τρίκ τα οποία “ξεφουσκώνουν” γρήγορα, με την ταινία να σώζεται περίτεχνα απο την εμφάνιση (και υπόθεση) του Martin Freeman.

2/5

 

 

Amityville: The Awakening

Λίγα λόγια για την ταινία: Ένα από τα πιο διάσημα franchise ταινιών τρόμου παγκοσμίως, επιστρέφει πιο τρομακτικό από ποτέ. Η Μπελ, η μικρή της αδελφή και ο αδελφός της που βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση, μετακομίζουν με τη μητέρα τους, Τζόαν, σε ένα νέο και παράξενο σπίτι στο Άμιτιβιλ, προκειμένου να εξοικονομήσουν χρήματα και να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στην κοστοβόρα θεραπεία υγείας του νεαρού Τζέιμς. Κάποια περίεργα φαινόμενα, όμως, –συμπεριλαμβανομένης και της ανεξήγητης, θαυματουργής ίασης του νεαρού αδελφού– δεν θ’ αργήσουν να κάνουν την εμφάνισή τους στο σπίτι της οικογένειας, με αποτέλεσμα η Μπελ να υποψιαστεί πλέον ότι η μητέρα τους απέκρυψε την πλήρη ανατριχιαστική αλήθεια για το μυστηριώδες σπίτι… Όταν πλέον συνειδητοποιήσουν όλοι ότι το σπίτι στο οποίο μετακόμισαν είναι το ξακουστό στοιχειωμένο σπίτι του Άμιτιβιλ, ίσως να είναι αργά. Υπάρχει άραγε τρόπος να βγει κανείς από την κόλαση;

Άποψη: Αρχείαστο sequel για μια ταινία της οποίας η περιπέτεια έξόδου της στούς κινηματογράφους ξεπερνάει ακόμη και την φήμη του σπιτιού στο Amityville. Γυρισμένη απο το “μακρινό” 2016 και με μεγάλα προβλήματα στήν παραγωγή της (εκτεταμένα reshoots), ήρθε το σκάνδαλο Weinstein να την αποτελειώσει με αποτέλεσμα να μην βρίσκει τον δρόμο πρός τις αίθουσες. Και όταν τελικά τον βρήκε στήν πρεμιέρα της έκανε το φοβερό ποσό των 742!! δολαρίων… σε ολη την Αμερική. Και μιλάμε για ενα franchise το οποίο,  απο τούς έξι φόνους τους οποίους διέπραξε εκεί ο Ρόναλντ ΝτεΦέο Τζούνιορ το 1974, στο οίκημα στη Λεωφόρο Άβενιου 112 στο Amityville του Long Island, έχει “γεννήσει” 18 ταινίες (η πιο πολλές straight to video) που εξερευνούν τον μύθο γύρω απο to (ίσως) διασημότερο στοιχειω­μένο σπίτι του σινεμά, με καλύτερη την ταινία του 1979, ενω και η προσπάθεια του remake του 2005 δεν πέρασε απαρατήρητη (το οποίο μάλιστα -ω τι ειρωνεία- κοροϊδεύουν οι ενήλικοι πρωταγωνιστές) . Εδω όμως έχουμε μια κακοστημένη και με ελάχιστο (αν είναι δυνατόν) ενδιαφέρον για θρίλερ, ταινία, της οποίας τα προβλήματα της πολυτάραχης παραγωγής είναι εμφανής στήν μεγάλη οθόνη με φανερή την έλλειψη ρυθμού με αποκορύφωμα το άνευρο και άτολμο φινάλε.

1/5

 

 

Le fils de Jean / A Kid

Λίγα λόγια για την ταινία: Ο Ματιέ, ένας 33χρονος Γάλλος που δεν είχε ποτέ του καμία πληροφορία σχετικά με την ταυτότητα του πατέρα του, δέχεται ένα απρόσμενο τηλεφώνημα που τον ενημερώνει ότι ο πατέρας του ήταν Καναδός και ότι μόλις είχε πεθάνει. Επίσης, μαθαίνει ότι έχει δύο εξ αγχιστείας αδερφούς και αποφασίζει να πάει στην κηδεία για να τους γνωρίσει. Φτάνοντας όμως στον Καναδά συνειδητοποιεί ότι κανείς δεν γνωρίζει την ύπαρξή του.

Άποψη: Από αυτό το σχετικά απλό set-up, ο Lioret, ο οποίος συνέγραψε το σενάριο με τον Nathalie Carter που βασίζεται σε ένα μυθιστόρημα του Jean-Paul Dubois, γυρίζει μια ιστορία για την αρρενωπότητα, την οικογένεια, την πατρότητα και την αφοσίωσή του, που αποτελείται από μια πολύ προσιτή ιστορία για τον ερχομό ενός ατόμου σε μια ξένη οικογένεια που ποτέ δεν ήξερε ότι είχε. Κομψή και διακριτική δουλειά, με λεπτοδουλεμένες ερμηνείες.

3/5

 

 

Djam

Λίγα λόγια για την ταινία: Η Τζαμ, μια νεαρή Ελληνίδα, αποστέλλεται στην Κωνσταντινούπολη από τον θείο της Κακούργο, πρώην ναυτικό και παθιασμένο θαυμαστή του Ρεμπέτικου, σε μια αποστολή να βρει ένα σπάνιο μέρος του κινητήρα για το σκάφος τους. Εκεί συναντά την Αβρίλ, 18 ετών από τη Γαλλία που βρίσκεται σε εθελοντική αποστολή για τους μετανάστες και έχασε τα χρήματά της ενώ δεν γνωρίζει κανέναν στην Τουρκία. Η Τζαμ, γενναιόδωρη, αθόρυβη, απρόβλεπτη και ελεύθερη, παίρνει υπό την προστασία της την Αβρίλ και κατευθύνονται προς την Μυτιλήνη, σε ένα ταξίδι γεμάτο μουσική, συναντήσεις, απρόοπτα και ελπίδα.

 

 

Μπλέ Βασίλισσα

Λίγα λόγια για την ταινία: Όλα ξεκινάνε με τη ληστεία της Μπλε Βασίλισσας, ενός από τα πολυτιμότερα διαμάντια του κόσμου, από μια ομάδα μαφιόζων, που δουλεύουν για τον αδίστακτο Άγγελο. Ο Γιάννης, ένας από τους πιο έμπιστους ανθρώπους του, παροτρύνεται από τη σύζυγό του, Λένα, συμμαχούν με τον ψυχρό εκτελεστή Σταύρο και προδίδουν τον Άγγελο, κλέβοντάς του το δαχτυλίδι, με σκοπό να το πουλήσουν σε έναν μυστηριώδη «Αγοραστή». Ποια, όμως, είναι τα πραγματικά κίνητρα της Λένας; Τι κρύβει ο Σταύρος και ποιος είναι ο ρόλος του Νίκου, του φαινομενικά ήσυχου και αμίλητου οδηγού του Άγγελου;

Άποψη: Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Μπλε Βασίλισσα είναι μία σύγχρονη ταινία δράσης με πολλά στοιχεία νουάρ. Με έξυπνες σκηνοθετικές ιδέες (βλέπουμε απο τέσσερις διαφορετικές οπτικές το πάζλ να ενώνεται), οι οποίες εξασθενούν, ενω οσο προχωράει το φιλμ, τόσο περισσότερο οι ήρωες δεν πείθουν και το φίλμ χάνει την ευκαιρία να δείξει κάτι πραγματικά καλό. Η Μπλέ Βασίλισσα -για τα ελληνικά δεδομένα (πάντα)- κρατάει μια πρωτοτυπία, πατάει σε γνωστά χνάρια υψηλών προδιαγραφών (πρός Hollywood μεριά), οι πολλές ανατροπές όμως δεν αρκούν για να κρατήσουν όλες τις φορές το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο.

2/5

 

 

Κωστής Παπαγιώργης: Ο Πιο Γλυκός Μισάνθρωπος

Στο ντοκιμαντέρ Κωστής Παπαγιώργης, ο πιο γλυκός μισάνθρωπος η δημιουργός Ελένη Αλεξανδράκη σκύβει πάνω από τη ζωή ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες διανοητές και συνθέτει το πορτρέτο του φίλου της μέσα από το έργο του και τις μαρτυρίες των ανθρώπων που τον γνώρισαν, τον κατανόησαν, τον θαύμασαν και τον αγάπησαν. Το τρυφερό, συγκινητικό και αναλυτικό αυτό εγχείρημα είναι μια διαφωτιστική εμπειρία για τα βιώματα και τα θέματα που διαπότισαν το έργο, τη ζωή, τη σκέψη και την ψυχή του Κωστή Παπαγιώργη.

 

Obscuro Barroco

Μια εξερεύνηση στις έννοιες της εθνικής ταυτότητας και του φύλου με οδηγό την τραβεστί πρωταγωνίστρια Λουάνα Μουνίζ και φόντο το πολύχρωμο καρναβάλι του Ρίο ντε Τζανέιρο.

 

https://www.youtube.com/watch?v=TilymZaa6B0

 

Krisis

Κάθε κρίση είναι μια ευκαιρία για ριζική αλλαγή. Μια ματιά στην Ελλάδα από τον Ιανουάριο του 2015 έως τον Σεπτέμβριο του 2016, δοσμένη από την οπτική γωνία ενός Γερμανού. Κάθε κρίση είναι μια ευκαιρία για μια αποφασιστική αλλαγή. Στην αρχαία Ελλάδα, η λέξη κρίση δεν περιέγραφε μόνο μια κατάσταση αστάθειας, αλλά και τις ευκαιρίες που προέκυπταν από αυτήν. Αλληλεγγύη άνευ όρων, ανθρωπιά και χαρά της ζωής είναι τα όπλα με τα οποία τρεις Έλληνες καταπολεμούν τη συνεχιζόμενη κοινωνική και πολιτική καταστροφή. Γνωρίζουν, ασχέτως των πολιτικών γεγονότων και εξελίξεων, πως η κοινωνική τους στράτευση αποτελεί μονόδρομο. Εργάζονται νυχθημερόν με αυταπάρνηση, ώστε να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους για έναν καλύτερο κόσμο. Με δεδομένη τη δεξιά στροφή στα πολιτικά πράγματα της Ευρώπης, η ταινία μιλάει για το πώς μπορούμε να ζήσουμε όλοι μαζί, αδιάφορο από το ποια είναι η γεωγραφική και κοινωνική καταγωγή μας.

 

Latest Posts

spot_img

Stay in touch

To be updated with all the latest news, offers and special announcements.

spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img

Don't Miss