Η Εύη Βατίδου έδωσε συνέντευξη στο «Λοιπόν» και τον Παναγιώτη Βαζαίο και μίλησε για την νέα της σχέση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.
Επιτέλους μετά από καιρό, ο έρωτας σου χτύπησε την πόρτα. Πώς νιώθεις;
Νιώθω υπέροχα. Με τον σύντροφό μου γνωριστήκαμε στη Θεσσαλονίκη. Μου πάει τελικά αυτή η πόλη. Έχει μια όμορφη αύρα και μου ταίριαξε.
Όλα έγιναν πάρα πολύ γρήγορα και να σου πω την αλήθεια δεν περίμενα αυτήν την εξέλιξη. Αλλά έγιναν τα πράγματα κάπως μαγικά.
Σε τρόμαξε η διαφορά ηλικίας; Είπες δημόσια ότι ο σύντροφός σου είναι 35 ετών και εσύ 47…
Όχι, καθόλου δεν με τρόμαξε η διαφορά ηλικίας που έχουμε. Εγώ τα βρίσκω πολύ μαζί του.
Η ηλικία δεν παίζει κανέναν ρόλο αν δύο άνθρωποι έχουν καλή χημεία μεταξύ τους, περνάνε καλά, στηρίζει ο ένας τον άλλον και καταλαβαινόμαστε με τα μάτια. Μία σχέση δεν ξέρεις ποτέ πού θα φτάσει και πού θα πάει. Σημασία έχει να υπάρχει σεβασμός και να περνάμε όμορφα.
- Είστε καιρό σε σχέση;
Είμαστε μαζί περίπου δυόμισι μήνες. Το πρόβλημα για εμάς δεν είναι η διαφορά ηλικίας αλλά η διαφορά χιλιομέτρων. Αυτός είναι στη Θεσσαλονίκη κι εγώ στην Αθήνα. Αυτό που μας δυσκολεύει είναι το πήγαινε-έλα πάνω κάτω.
Από τη μία κρατάει τη σχέση ζωντανή όλο αυτό, από την άλλη όμως υπάρχει και το τεχνικό θέμα των χιλιομέτρων. Να βρούμε δηλαδή χρόνο και μέρες για να είμαστε μαζί.
Το καλό βέβαια επίσης είναι ότι όταν βρισκόμαστε συγκατοικούμε είτε στην Αθήνα είτε στη Θεσσαλονίκη, οπότε επίσης όλο αυτό μας έχει φέρει πιο κοντά.
- Ο σύντροφός σου ασχολείται με το μόντελινγκ. Σου έχει ζητήσει κάποιες συμβουλές;
Ασχολείται και με το μόντελινγκ. Δεν είναι στην ηλικία που ξεκινάει το επάγγελμα οπότε θα μου ζητήσει συμβουλές.
Έχει κάνει την πορεία του, έχει βρει τα πατήματά του. Επίσης έχει και τις δικές του επιχειρήσεις στη Θεσσαλονίκη.
- Θα έλεγες «ναι» σε έναν δεύτερο γάμο;
Είναι κάτι που δεν το σκέφτομαι πλέον. Ο γάμος δεν μου δίνει αυτή τη στιγμή κάποια κοινωνική υπόσταση. Έχω κάνει έναν γάμο, έχω τα παιδιά μου, οπότε νιώθω πλήρης σε αυτό το κομμάτι.
Εμένα αυτό που με ενδιαφέρει είναι να έχω έναν καλό άνθρωπο στο πλάι μου, που να μου μιλάει όμορφα, να με φροντίζει και να με κάνει να αισθάνομαι καλά γι’ αυτό που είμαι. Δεν μ’ ενδιαφέρουν λοιπόν, ούτε οι γάμοι, ούτε τα νυφικά.
