Η ελλειμματική δουλειά από την αρχή της σεζόν που επικαλείται ο Χιμένεθ, είναι κάτι υπαρκτό και δεν ξεπερνιέται εύκολα. Γράφει ο Τάσος Τσατάλης.
Σε αυτό που ζει η ΑΕΚ και πιθανότατα θα συνεχίσει να το ζει για πολύ καιρό, δεν υπάρχει κάτι παράλογο. Και σίγουρα σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, δεν είναι θέμα ευθύνης ενός ή δύο προσώπων, ειδικά του προπονητή. Είναι οι νορμάλ επιπτώσεις, μιας μη νορμάλ κατάστασης που έχει προηγηθεί.
Ναι, φυσικά αναρωτιόμαστε τι δικαιολογεί το να βρίσκεται ιεραρχικά ο Αλμπάνης μπροστά από τον Τάνκοβιτς ή και τον Μαχαίρα. Ναι, θα μπορούσε να μη παίξει ο Σάκχοφ στην Ριζούπολη. Ναι, δεν είναι ωραίο να ασχολείσαι μερικές εβδομάδες με έναν παίκτη που θα πάρεις κι όταν έρχεται να αρχίζεις να ασχολείσαι πάλι δημόσια με τη θέση που πρέπει να παίζει. Αλλά αυτά είναι επιμέρους.
Τα βασικά είναι ζητήματα ευρύτερα, που δεν γίνεται να ξεπεραστούν. Η ΑΕΚ για παράδειγμα έδειξε ξεκάθαρα μέσα στον Ιανουάριο, πως μπορούσε να βελτιώσει πολύ την εικόνα της, να κατοχυρώσει την δεύτερη θέση και να κοιτάξει για όσο πιο ψηλά γίνεται.
Λίγες εβδομάδες μετά, μετράει τραυματίες, ο προπονητής δηλώνει πως οι παίκτες δεν μπορούν να αγωνιστούν σε υψηλή ένταση γιατί θα τραυματιστούν κι έχει και κάποιους που πρέπει να παίξουν περισσότερο απ’ όσο δικαιολογεί ο βαθμός της ετοιμότητας τους.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Κατά τον Χιμένεθ, επειδή δεν μπήκαν σωστές βάσεις στην προετοιμασία για την φετινή σεζόν. Η αλήθεια είναι πως από τις ομάδες που αγωνίστηκαν φέτος σε ομίλους στην Ευρώπη, μόνο η ΑΕΚ έχει πολλά και συνεχόμενα προβλήματα με τραυματισμούς.
Πέρα από αυτό όμως, η ΑΕΚ για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, αλλάζει σταθερές στον τομέα της δουλειάς στην φυσική κατάσταση, μέσα στην σεζόν. Κι ελλειμματική να μην ήταν η δουλειά με το προηγούμενο τιμ, η αλλαγή στην μέση της σεζόν θα είχε και πάλι παρενέργειες. Τώρα, ένας λόγος περισσότερος.
Η ΑΕΚ δούλεψε (κατά τον Μανόλο, όχι επαρκώς )με έμφαση σε έναν συγκεκριμένο τομέα με τον γυμναστή του Καρέρα, αυτός του Χιμένεθ δουλεύει περισσότερο άλλον. Είδαμε εμφανείς αλλαγές μέσα στον Γενάρη, τώρα είμαστε σε μια περίοδο που ξεφουσκώνει το πράγμα. Κομβικό για το «ξεφούσκωμα», το γεγονός πως το πρόγραμμα είναι φορτωμένο, συνεχώς με δύο ματς την εβδομάδα.
Αυτό εννοεί ο Χιμένεθ όταν επικαλείται το πρόγραμμα. Το ίδιο πρόγραμμα έχουν και οι άλλοι, μόνο που για την δική του ομάδα θεωρεί πως είχε ανάγκη περισσότερο χρόνο διαθέσιμο για δουλειά στην προπόνηση στην φυσική κατάσταση, επειδή η υποδομή της δεν ήταν επαρκής.
Το «ξεφούσκωμα» που λέμε, αντικατοπτρίζεται και στο νέο κύμα απωλειών με μυϊκούς τραυματισμούς και στην αδυναμία των περισσότερων από τους υπόλοιπους να παίξουν στο 100%. Η βασική διαφορά χθες στο ΟΑΚΑ, ανάμεσα στις δύο ομάδες, ήταν πως η μία μπορούσε να παίξει σε υψηλή ένταση η άλλη όχι. Αντίστοιχα, η μεγάλη διαφορά της ΑΕΚ με το ματς πριν μερικές εβδομάδες στην Θεσσαλονίκη ήταν πως βρισκόταν υπό την θετική επήρεια της αλλαγής στους ρυθμούς της δουλειάς στα Σπάτα και μπορούσε να υπηρετήσει το πλάνο καλύτερα.
Επιπλέον είχε τον Γαλανόπουλο, που στην κατάσταση που εμφανίστηκε πριν τραυματιστεί έκανε διαφορά, ενώ στην πορεία το ίδιο κομβικός στο «Χιμενιθικό» 4-3-3 παρουσιάστηκε και ο Σάκχοφ. Που επίσης προσωρινά… μας χαιρέτησε. Είχε τον Μπακάκη δεξιά σε καλή κατάσταση και μη ξεχνάμε πως βγήκε νωρίς ο Νεντελτσεάρου, μπήκε ο Λάτσι δίπλα στον Σβάρνα κι από το πρώτο λεπτό της συνύπαρξης τους, είδαμε την καλύτερη εικόνα από κεντρικό αμυντικό δίδυμο στην ΑΕΚ φέτος.
Επίσης, ξεκίνησε ο γεννημένος με αυτοπεποίθηση Μαχαίρας και όχι ο Αλμπάνης, για τον οποίο είμαστε στην τρίτη σεζόν που περισσότερο ασχολούμαστε με το να τον ψυχαναλύουμε, παρά με το τι μπορεί να κάνει ποδοσφαιρικά για το επίπεδο της ΑΕΚ.
Το βασικό πρόβλημα άμεσα, είναι πως τα ζητήματα που προκαλούν την νέα δραματική αλλαγή στην εικόνα της ομάδας, δεν έχουν προφανείς άμεσες λύσεις. Ο Γαλανόπουλος θα λείπει για πολύ καιρό, ο Σάκχοφ κι αυτός για κάμποσο. Στα επόμενα τέσσερα ματς θα λείπει από τα δύο ο Κρίστιτσιτς, οπότε έχουμε μεγάλο πρόβλημα εκεί.
Η ΑΕΚ ξεκίνησε μια βδομάδα πάλι με τρία παιχνίδια, με τα δύο που της μένουν να είναι από αυτά που μπορεί να την δυσκολέψουν περισσότερο κι από τον Άρη ακόμη.
Ο Χιμένεθ σωστά άφησε υπονοούμενα για την ανάγκη να κοιτάξουμε περισσότερο την επόμενη σεζόν, αλλά υπάρχει μια μεγάλη διαφορά από τις δύο προηγούμενες που επίσης η ΑΕΚ δεν ήταν ανταγωνιστική για το πρωτάθλημα. Σε αυτές τις δύο, δεν είχε θέμα εξόδου στην Ευρώπη. Τώρα έχει και πολύ ρεαλιστικό μάλιστα. Αυτό σημαίνει πως οι προκλήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που θα ήθελε να έχει μπροστά του ο προπονητής και πρέπει να το διαχειριστεί.
Χωρίς Γαλανόπουλο και Σάκχοφ, αυτό που πήγε βήματα μπροστά την ΑΕΚ μέσα στον Γενάρη, δεν είναι εύκολο να βρει εφαρμογή τώρα με τα ίδια αποτελέσματα. Και θα γίνει επιτακτική η απαίτηση η Ένωση να βρει σχήματα και τρόπο λειτουργίας που θα της επιτρέψουν να είναι πιο παραγωγική επιθετικά.
Δεν είναι εύκολο, γίνεται ακόμη πιο δύσκολο από την έλλειψη πλέον και του Λιβάγια, αλλά υπάρχουν ακόμη εργαλεία για να αξιοποιηθούν, τουλάχιστον για «μπαλώματα», που υπό προϋποθέσεις μπορεί να έχουν αποτέλεσμα. Ωστόσο πρέπει να δοθεί ένα τέλος και σε καταστάσεις που αυτή την περίοδο είναι πολυτέλεια, όπως συμβαίνει με την διαχείριση του Τάνκοβιτς.
Επιπλέον, μετά από το ματς με την Λάρισα, ακολουθεί για πρώτη φορά ένα 15νθημερο με μόνο ένα ματς μέσα, αυτό με τον Αστέρα στο ΟΑΚΑ. Από αυτό τουλάχιστον το διάστημα, με όσα μέσα διαθέτει η ομάδα, από πλευράς αγωνιστικής ετοιμότητας τουλάχιστον, πρέπει να εμφανιστεί μετά πολύ καλύτερη.
ΥΓ: Η ΑΕΚ έπεσε για μια ακόμη φορά στην παγίδα της ρηχής ανάλυσης της πραγματικότητας, θεωρώντας πως επειδή στο τέλος του 2020 πέταξε μακριά η επαφή με την κορυφή, τίποτε άλλο δεν έχει και τόση σημασία. Είτε γιατί ο Άρης… θα ξεφούσκωνε, είτε γιατί ο Παναθηναϊκός υποτιμήθηκε, η πιθανότητα να χρειαστεί να διεκδικήσεις την Ευρώπη και να μην είναι δεδομένη, δεν μπήκε καν στην κουβέντα. Με αποτέλεσμα η δραστηριότητα της ομάδας τον Γενάρη, να είναι σα να έχει ως μόνη υποχρέωση να αξιολογήσει σωστά το υπάρχων δυναμικό της.
Προστέθηκε μόνο ο Νταντσένκο, ενώ υπήρξαν και σημαντικές αφαιρέσεις από το rotation του πρώτου μισού της σεζόν. Ο Νταντσένκο όμως έρχεται από συμμετοχή στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας με την πρώην ομάδα του και έχει ακόμη δρόμο μπροστά του στην προσαρμογή. Ένας ακόμη λόγος, να μην ενισχύεται δημόσια από την ίδια την ομάδα η κουβέντα για τα χαρακτηριστικά του παίκτη. Δεν χρειάζεται και αυτό τώρα.
