Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός: Το τελευταίο 20λεπτο στο ντέρμπι της Λεωφόρου επιβεβαιώνει κάτι πραγματικά λυπηρό κι αυτό δεν είναι άλλο από το πόσο έχει μικρύνει (κυρίως) σε συμπεριφορά (το αγωνιστικό διορθώνεται πιο εύκολα) και νοοτροπία ο αιώνιος αντίπαλος του Ολυμπιακού. Δε χρειάζεται να γίνω πιο σαφής, όλοι είδαμε, όλοι καταλάβαμε πόσο… τραυματίες ήταν όσοι έπεσαν σφαδάζοντας στο έδαφος. Βεβαίως, αν ο Παναθηναϊκός τα έχει καλά με τον εαυτό του και κοιτιέται με ευκολία στον καθρέφτη, εμάς δεν μας πέφτει και κανένας ιδιαίτερος λόγος.
Εμείς θα συζητήσουμε για τον Ολυμπιακό που προφανώς δεν έπαθε καμία ουσιαστική ζημιά με την ήττα στη Λεωφόρο. Και αυτό το πρωτάθλημα έχει αρχίσει προ πολλού να κατηφορίζει στο μεγάλο λιμάνι. Τα αήττητα είναι για τους ιστορικούς και τους στατιστικολόγους και, προσωπικά, δεν ανήκω στην κατηγορία αυτή. Το γόητρο είναι ένα θέμα αλλά σ’ αυτή τη συγκυρία η νίκη έχει μεγαλύτερη αξία στις εντυπώσεις για τον Παναθηναϊκό που έχει μικρύνει αγωνιστικά (και βλέπει τους ερυθρόλευκους ως γίγαντα) απ’ όσο έχει για τον Ολυμπιακό που όταν κερδίζει αυτόν τον ΠΑΟ, δεν σκοτώνει και κάνα θηρίο…
Το σημαντικό των ημερών λοιπόν για τον Ολυμπιακό δεν είναι αυτό που έγινε με τους πράσινους αλλά αυτό που έρχεται την Πέμπτη με τους Ολλανδούς της Αϊντχόφεν. Καταλαβαίνουν όλοι νομίζω ότι οι επιλογές του Μαρτίνς πριν αλλά και κατά τη διάρκεια του ματς ήταν στο «πακέτο» των αγώνων με ΠΑΟ και PSV. Καμία επιλογή (ή σχεδόν καμία τέλος πάντων αφού προφανώς αλλιώς περίμενε κάποια πράγματα ο Πορτογάλος) της Λεωφόρου δεν ήταν ξεκομμένη από το ματς της Πέμπτης για το Γιουρόπα. Ωστόσο, όσα έγιναν στη Λεωφόρο προφανώς και δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα.
Δεν γίνεται ο Ολυμπιακός να κάνει μαζεμένα τόσα χαζά λάθη και να κάνει… χορηγίες εύκολα γκολ. Δεν γίνεται να συνεχίσει ο Μπα να έχει χαμένη τη συγκέντρωσή του γιατί η ομάδα που του ανανέωσε το συμβόλαιο τον έχει ανάγκη και έχει απαιτήσεις. Δεν γίνεται ο Μασούρας, ο Χασάν, ο Βρουσάι και ο Ανδρούτσος να χάνουν τέτοιες ευκαιρίες γιατί, όπως φάνηκε, κοστίζουν.
Στη Λεωφόρο πάνω από τους μισούς παίκτες ήταν κάτω του μετρίου ή απλά κακοί. Το ακριβώς αντίθετο πρέπει να γίνει την Πέμπτη κόντρα στην PSV. Όλοι οφείλουν να έχουν τη μέγιστη δυνατή συγκέντρωση και να κάνουν υπερβάσεις. Σε τέτοια ματς εξάλλου μετριέται πραγματικά το μπόι του κάθε παίκτη. Η πρόκληση της Ευρώπης είναι μεγάλη και ο Ολυμπιακός πρέπει να σταθεί στο ύψος της περίστασης διεκδικώντας και την τελευταία ελπίδα για πρόκριση.
Μεσολαβούν μερικά 24ωρα μέχρι το πρώτο ματς με τους Ολλανδούς στα οποία οι ερυθρόλευκοι καλούνται να καθαρίσουν το μυαλό τους και να γυρίσουν το… τσιπ του εγκεφάλου στη σωστή λειτουργία. Χρειάζεται και αυτοκριτική από ορισμένους παίκτες αφού αν ζητάς παραπάνω χρόνο πρέπει να τον κερδίζεις στο γήπεδο όταν σου δίνεται η ευκαιρία.
ΥΓ: Νομίζω ότι τα είπε όλα ο Σεμέδο στο φινάλε του ματς που έδειξε το σήμα του Ολυμπιακού και φώναξε προς την κάμερα «ήρεμα, πρώτοι είμαστε». Στο φινάλε της σεζόν άλλοι θα κρατάνε μεμονωμένες νίκες κι άλλοι κούπα πρωταθλητή, ό,τι φτάνει ο καθένας…
ΥΓ2: Κι επειδή με τη λήξη του ματς διάβασα ουκ ολίγα σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα και ειδικά στο facebook από… προπονηταράδες ειδικούς και ξερολητζήδες για τον Ανδρούτσο ή τον Βρουσάι, να τονίσω ότι η ποδοσφαιρική ενηλικίωση περνάει και από εμφανίσεις ή αποτελέσματα που ενοχλούν. Κάποτε, επειδή οι… προπονηταράδες είχαν περάσει… πριονοκορδέλα τον Τσιμίκα για μια εμφάνιση στη Λάρισα (επί Μπέντο), εστάλη δανεικός 1,5 χρόνο στο εξωτερικό και δεν ήθελε πολύ να χαθεί για την ομάδα.
ΥΓ3: Ο Εμβιλά, σ’ αυτόν τον Ολυμπιακό, είναι αναντικατάστατος και το επιβεβαιώσαμε και στη Λεωφόρο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ξέσπασμα Ολυμπιακών και “ντου” σε Μαρτίνς: “Έλεος! Σαν μικρή ομάδα, βγάλαμε κόμπλεξ”
Ακολουθήστε τον SPORTDOG στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
