Στο προαύλιο δε θα συναντήσεις εκκολαπτόμενους εγκληματίες αλλά παιδιά που δίνουν τη δική τους μεγάλη μάχη.
«Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα», υποστήριζε η Άννα Βίσση, αλλά στο Ratpack έχουμε τοποθετηθεί ήδη πως δεν ταυτιζόμαστε με αυτήν την άποψη. Δεν αισθανόμαστε καμία νοσταλγία από τα ξέγνοιαστα σχολικά χρόνια. Ήταν μία τραυματική εμπειρία που δε θέλουμε σε καμία περίπτωση να ξαναζήσουμε. Ωστόσο αυτό το ιντερνετικό μελάνι σε αυτό το λευκό Word δεν πέφτει για να μιλήσουμε για κλισέ σχολικές καταστάσεις. Έχουν καταγραφεί, τα έχουμε φάει στη μάπα, βαλτώσαμε κύριοι. Αυτό το άρθρο γράφεται ως μία ωδή στο Εσπερινό σχολείο. Το κοινώς λεγόμενο «νυχτερινό». Εκείνο το βραδινό ωράριο που είναι παρεξηγημένο.
Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr
