ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Το 2022, μια καθηγήτρια χορού στη σχολή Πολιτικών Επιστημών στο Παρίσι αρνήθηκε να αντικαταστήσει τις λέξεις «άνδρας» και «γυναίκα» με τις λέξεις «οδηγός» και «ακόλουθος» που είναι το σωστό. Το πλήρωσε με επίπληξη. Στις 12 Μαρτίου, στην ίδια σχολή, οργανώνεται μια φιλοπαλαιστινιακή εκδήλωση. Το αμφιθέατρο μετονομάζεται σε «Γάζα». Απαγορεύουν την είσοδο σε μια Εβραία φοιτήτρια επειδή «οι σιωνιστές δεν είναι αποδεκτοί». Στοιχειώδες, αγαπητέ Γουότσον. Αυτά στη Γαλλία σε μια σχολή που κάποτε τουλάχιστον διαμόρφωνε τις πολιτικές ελίτ της. Σε πιο «ανώδυνο» επίπεδο η εκδότρια Σιμπίλ Ριτ έχασε τη δουλειά της επειδή αρνήθηκε να πει ότι «μια γυναίκα με γένι τριών ημερών είναι γυναίκα». Γι’ αυτό οι εκδοτικοί οίκοι στη Γαλλία έχουν προσλάβει επιμελητές «ευαισθησίας». Στην απέναντι όχθη της Μάγχης, μια φίλαθλος της ομάδας Νιούκαστλ δημοσιεύει τουίτ με το οποίο ασκεί κριτική στην έμφυλη θεωρία. Κάποιοι το αντιλαμβάνονται, το μεταφέρουν στην Πρέμιερ Λιγκ η οποία φτιάχνει φάκελο και τον στέλνει στην ομάδα. Η ομάδα τής απαγορεύει την είσοδο στο γήπεδο.
Ο καλύτερος απ’ όλους είναι ο μηχανοδηγός Τζέρεμι Σλιθ. Απολύθηκε διότι μετά το τέλος του εγκλεισμού έγραψε στο fb ότι είναι ενθουσιασμένος διότι «δεν ζει πια σε ένα μουσουλμανικό χαλιφάτο που απαγορεύει το αλκοόλ». Η υγειονομική εκστρατεία της Δύσης εννοείται ότι αφορά τις ελίτ της κατά μείζονα λόγο. «Οταν έφτασα στο Κέμπριτζ η διοίκηση μου είπε υπερήφανα ότι είχαν τουαλέτες χωρίς διάκριση φύλου», λέει η Μαρίνα, Γαλλίδα, 24 ετών. Στο Πανεπιστήμιο του Εξετερ, μια άλλη Γαλλίδα θυμάται το μάθημα με τον τίτλο «Να κατοικείς τον σύγχρονο κόσμο». «Μας εξήγησαν πώς έπρεπε να καταστρέψουμε τα αγάλματα, να αποαποικιοκρατικοποιήσουμε τις πόλεις μας και να διαβάσουμε στρατευμένα κείμενα». Στο τρίτο έτος υπήρχε μάθημα για τον φεμινισμό εναντίον της χονδροφοβίας.
Ολα αυτά, ή μέρος αυτών, μπορεί να σου φαίνονται γραφικά, φίλε αναγνώστη. Πλην όμως πίσω από τη γραφικότητα κρύβεται μια ολόκληρη νοοτροπία. Να την αποκαλέσω γεροντική άνοια του δυτικού πολιτισμού; Ή μήπως πολιτισμική ανία; Δεν διαφέρει και πολύ η μία κατάσταση από την άλλη. Η ιδεολογία woke γεννήθηκε για να υποκαταστήσει την αδυναμία του δυτικού πολιτισμού να παράγει καινούργιες ιδέες για τον εαυτό του και τον κόσμο. Μην μπορώντας να χαράξει την προοπτική του παρόντος επιδίδεται στην αναθεώρηση των δικών του αξιών. Κοινώς, πυροβολεί τα πόδια του. Υπάρχει διέξοδος; Πάντα υπάρχει διέξοδος στην Ιστορία. Αυτή, όπως κι ο χρόνος, δεν σταματάει να προχωράει.
Κι αν δεν είναι οι επιθέσεις των ισλαμιστών, κι αν δεν είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία και η απειλή επέκτασής του, ελπίζουμε ότι η Ευρώπη θα αφυπνισθεί από τη μακαριότητα της προόδου της και των στερεοτύπων της. Πώς θα γίνει αυτό; Ελάτε τώρα. Μιλάμε για έναν μεγάλο πολιτισμό αιώνων με τεράστιο κεφάλαιο που δεν εξαντλείται σε μερικά επεισόδια ή τη μικρόνοια του γουοκισμού. Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός κατάφερε να αντιμετωπίσει ιδεολογίες πολύ πιο οργανωμένες και σκληρές από τον σημερινό γουοκισμό. Νίκησε και τον ναζισμό και τον κομμουνισμό. Θυσίασε εκατομμύρια ψυχές για να το καταφέρει. Ο γουοκισμός, που είναι το αποπαίδι τους, δεν έχει τη δύναμη να προκαλέσει τόσες ανθρωποθυσίες και τόσες καταστροφές. Εχει όμως τη δύναμη της ιδεολογίας. Κυρίως δε έχει απέναντί του μια Δύση κουρασμένη και εν πολλοίς απογοητευμένη από τον εαυτό της.
