Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 0 Average: 0/5]
H ταινία έχει να κάνει με την ιστορία ενός πράκτορα που εργάζεται για μια μυστική οργάνωση η οποία χρησιμοποιεί εμφυτεύματα τελευταίας τεχνολογίας προκειμένου να ελέγχει το σώμα οποιουδήποτε και να εκτελεί φόνους.
Έχουμε δει τα τελευταία χρόνια πολλές ταινίες στο είδος οι οποίες μπορεί να το έχουν προσπαθήσει να γίνουν ξεχωριστές και mindfuck (κατηγορία στην οποία ανήκει το Possessor), ωστόσο πέφτουν συνεχώς στις ίδιες ευκολίες, αλλά η συγκεκριμένη προσφέρει κάτι άλλο από αυτά που έχουμε συνηθίσει.
Το Possessor βλέπεται με ενδιαφέρον, έχει ιδιαίτερη και ατμοσφαιρική σκηνοθεσία, αλλά παράλληλα έχει και ένα πάρα πολύ αργό ρυθμό και εκεί είναι που μπορεί να υπάρχουν ενστάσεις από τους θεατές και δικαίως μιας και σε μερικά σημεία ίσως είναι αχρείαστος.
Πολλές ταινίες σε κερδίζουν από τα πρώτα τους λεπτά, έτσι και εδώ με την απλότητα τους να είναι ορατή από την αρχή, έχουμε μια ενδιαφέρουσα ιστορία και τα (δεδομένα λόγω θεματολογίας) κλισέ περιορίζονται όσο είναι δυνατόν αυτό.
Η ταινία Possessor είχε μερικά ενδιαφέροντα trailer τα οποία ωστόσο μπορούν να χαρακτηριστούν… λανθασμένα όσον αφορά τις προσδοκίες που θα έχει ο θεατής, μιας και μιλάμε για μια ταινία που ίσως ξενίσει όποιον δεν προσαρμοστεί στα δεδομένα της.
Δυστυχώς σε κάποια σημαντικά σημεία, η ταινία κάπως “φρενάρει” τον ρυθμό της, χωρίς ωστόσο η “κοιλιά” αυτή να της στερεί περισσότερα πράγματα από όσα μπορούσε, ωστόσο κάνει το κάτι παραπάνω σε κάποια άλλα κομμάτια της.
Είχε τα φόντα να ξεφύγει τελείως από τις ταινίες της κατηγορίας της και δεν τα κατάφερε. Κατά τα άλλα είναι ενδιαφέρουσα και καταφέρνει να δώσει ωραίες σκηνές κυρίως βασισμένες στις ερμηνείες και σίγουρα την αλληγορία που είναι all over the place.
Η ταινία συνεπώς όχι μόνο δεν σε βάζει απότομα στο κλίμα, αλλά αργά και σταθερά αρχίζει και χτίζει ένταση, εστιάζοντας σχεδόν αποκλειστικά στις πολύ καλές ερμηνείες του cast και φτάνοντας μέχρι το φινάλε που εκεί βρίσκεται όλο το ζουμί.
H ταινία δεν θέλει απλά να ξεπετάξει το θέμα της με ένα απλά συμβατικό φινάλε μεν ή να δώσει μερικές σκηνές και λύσεις που είναι κλισέ. Πάει αργά αλλά σταθερά ωστόσο στην πορεία υπάρχουν κάποια πράγματα που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν ή αναλυθούν καλύτερα, όμως το τελευταίο ημιωρο είναι πραγματικά mindfuck.
To Possessor σίγουρα μπορεί να κατηγορηθεί για μερικά πράγματα, ωστόσο δεν είναι μια κλισέ ταινία, διότι καταφέρνει να τα… ντριπλάρει με χαρακτηριστική ευκολία και αν σε μερικά σημεία της έδινε το κάτι παραπάνω και γενικότερα ήταν πιο ουσιαστική θα μιλάγαμε για μια μεγάλη έκπληξη.
Η σκηνοθεσία έχει ένα ιδιαίτερο στυλ, το οποίο μπορεί μερικές φορές να ξενίζει τον θεατή, ωστόσο αν μπει στο κλίμα σίγουρα θα καταλάβει ότι δίνει άλλη αύρα στην ταινία, χωρίς να προτιμά για μια ακόμα φορά τις γνώριμες συνταγές του είδους.
Πετυχαίνει γενικά τον σκοπό της σε αρκετά σημεία, κάποια άλλα σίγουρα θα μπορούσαν να είναι λίγο πιο δημιουργικά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουμε κάτι αδιάφορο, μιας και μιλάμε για ένα θέμα που μπορούσε να ξεφύγει, ωστόσο μέχρι το φινάλε έχει μια αγωνία. Ειδικά μετά από ένα σημείο που πήγε να εκτροχιαστεί.
H ταινία Possessor είναι για ένα συγκεκριμένο κοινό, προετοιμαστείτε για μια πολύ αργή αλλά ιδιαίτερη ταινία, που θα κάνει τους θεατές να θέλουν να την συζητήσουν, με τα ελαττώματα της να την αδικούν σε μερικά κομμάτια της, αλλά αν την σκεφτείτε… αλλιώς, κάτι έχει να προσφέρει και κυρίως συζητήσεις για τα όσα γίνονται. Κάτι πολύ σημαντικό για μια ταινία.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★★★☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
0
Λεπτά
Possessor Trailer
Cineramen
